Dijk en Waard vol liefde: 27 echtparen vieren huwelijksjubileum
Woensdag 29 mei was een prachtige dag om de liefde te vieren in Dijk en Waard. Op uitnodiging kwamen de bruidsparen samen die in het tweede kwartaal van 2024 60 of 65 jaar getrouwd zijn. Het was een fantastisch samenzijn in restaurant De Burg, waar alle paren werden voorzien van een hapje en een drankje. Ze genoten van elkaars aanwezigheid en dat van de andere jubilarissen uit onze gemeente, waarmee ze hun verhalen uitwisselden.
Burgemeester Maarten Poorter heette iedereen welkom en sprak zijn waardering uit voor de jubilarissen. De burgemeester, zelf onlangs 19 jaar getrouwd, vindt het een hele prestatie. Want wat is nou het geheim van een goed huwelijk? “Wat ik bij u hoor is het vooral geven en nemen en de ander in zijn waarde laten.”
Liefde voor muziek
Daarop werd door de meesten instemmend geknikt, want ja daar komt het wel op neer. En elkaar een beetje vrijlaten, zo legt mevrouw Wiertz-van Hert uit Heerhugowaard uit. “Mijn man speelde jarenlang gitaar in een band, en trok letterlijk volle zalen. Ik ging vaak kijken, maar ging ook wel met mijn vriendinnen uit. Ik was nooit jaloers, dat heeft zo weinig zin.” De liefde voor muziek is iets wat dit echtpaar met elkaar deelt. “Op ons zestigjarig huwelijksfeest dat we op 10 april vierden, hadden we de artiest René Eshuijs uitgenodigd, dat was toch gezellig! En als verrassing had onze dochter Pierre van Dam ook nog uitgenodigd om op te komen treden, daar zijn wij groot fan van. Het was een geweldige avond met heerlijke Hollandse muziek”, zegt het bruidspaar stralend.
Knappe zuster
Het echtpaar Visser-Rispens uit Noord-Scharwoude viert hun feest op 15 juni in de BroekerVeiling. Een mooie passende plek als Langedijkers zijnde. Alhoewel hun basis meer in Koedijk ligt dan hier, want mevrouw werkte in een verzorgingshuis in Koedijk waar tijdelijk zuigelingen werden ingeënt tegen polio. Meneer bracht op de fiets de vaccins, vanuit zijn functie als gemeentesecretaris, naar het verzorgingshuis toe en viel als een blok voor de knappe zuster. “Het was niet wederzijds hoor”, zegt mevrouw nuchter. Hij deed wel z’n best om aandacht te krijgen, want hij fietste ook langs het huis als er niks te brengen of halen was, “En ik hield helemaal niet van fietsen!”, vult meneer aan. Hij besloot tot actie over te gaan en een ansichtkaart te sturen met als afzender: Herman GS. De geadresseerde viel niet bepaald in katzwijm door deze geste: “Ik wist eerst niet wat GS betekende en maakte er ‘Geen Sjans’ van. Hij bedoelde eigenlijk gemeentesecretaris. We hebben daar met de collega’s toen vreselijk om gelachen.” Meneer hoort dit verhaal aan en vindt het prima. Ze zitten hier toch maar mooi nog steeds, zestig jaar later!
Horen, zien en zwijgen
Samen lachen is heel belangrijk, daar kan het echtpaar Bakker-Langendijk over meepraten, maar ook samen swingen doet dit 65-jarige bruidspaar graag. Ze ontmoetten elkaar dan ook in de danszaal en het was liefde op het eerste gezicht. En nog steeds want mevrouw vertelt stralend dat ze nog regelmatig verliefd is op haar man. Gevraagd naar zijn kant van het verhaal geeft hij aan weinig mee te krijgen van het gesprek. “Ik ben stokdoof. Maar zij is een ontzettend lieve en mooie vrouw, dat wil ik wel kwijt. De tip voor een lang en gelukkig huwelijk? Horen, zien en zwijgen…” Ondanks hun hoge leeftijd, meneer is 91 en zijn vrouw 87 jaar oud, genieten ze nog volop van het leven, hun vier kinderen met aanhang, hun fijne huis in Heerhugowaard en mooie tuin in Ibiza-stijl. “We hebben drie weken geleden een mooi feest gevierd en zeiden tegen elkaar: We hebben nu alles wel gekregen, we zijn gezegend.”
Gezegend
Gezegend is ook het echtpaar Appel-Kos uit Heerhugowaard, al is het de laatste maanden opeens even niet meer zo vanzelfsprekend. Meneer heeft een zware operatie achter de rug en wordt behandeld voor maagkanker. Hun feest ging dan ook niet door deze keer, terwijl ze het vijftigjarig jubileum nog groots vierden, hier in de koepelzaal van De Burg. “En toch zeggen we elke dag nog tegen elkaar: wat hebben we het toch goed. We wonen prachtig in het Park van Luna, en onze liefde is nog net zo sterk als zestig jaar terug. We kijken terug op een mooi leven, met hele lieve kinderen en kleinkinderen.” Dochter Angelique, zelf verpleegkundige, is zelfs twee weken non stop bij haar vader in het ziekenhuis geweest om hem bij te staan. Meneer schiet er nog van vol. “Je krijgt terug wat je geeft”, is ons motto dus probeer altijd goed te zijn voor mensen van wie je houdt”, besluit hij.
Bijzonder verhaal
Qua gezondheid is het ook bij het 65-jarige bruidspaar Heijink–Dekkers momenteel rommelen. Dusdanig zelfs, dat ze twijfelden of ze vandaag wel zouden komen. Ze zijn beiden 88 jaar oud, mankeerden al die jaren nagenoeg niks en opeens is het nu helemaal mis, vertelt meneer. “Ik loop vanwege problemen met mijn hart tegenwoordig met een stok en een rollator en bij mijn vrouw is onlangs dementie vastgesteld. Dat zet wel even de rem op alles.” Toch blijkt na even doorvragen dat ze het nog wel rooien samen, en is er nog genoeg om van te genieten. Zo zijn ze nog redelijk zelfstandig en rijdt meneer zelfs nog auto. “Alleen in de buurt hoor, maar we doen graag onze eigen boodschappen.” Hun familiegeschiedenis is een bijzonder verhaal, aangezien ze een geadopteerde dochter hebben en een pleegzoon, die ze beiden als hun eigen kinderen hebben grootgebracht. “Omdat het ons niet gegeven was, besloten we pleegkinderen op te nemen en met beiden hebben we nog steeds een heel warme band.” Met hen, en met de kleinkinderen en inmiddels achterkleinkinderen gaan ze elk jaar iets speciaals doen. Zo waren ze vorig jaar nog met het hele span in de Schoorlse duinen. “Een jubileumfeest slaan we even over, maar daarom zijn we blij dat we naar deze bijeenkomst zijn gekomen. Dit is toch wel feestelijk.”
Dat houdt je jong
Het echtpaar Klercq-Gootjes uit Heerhugowaard zijn lokale bekendheden, zo blijkt. Mevrouw vertelt dat ze jarenlang meerdere poelierszaken hebben gehad, in winkelcentrum Middenwaard maar ook in De Mare en Den Helder. Door de winkel in Den Helder werd de ‘toko’ aan de bedrijfsnaam toegevoegd. “In Den Helder hadden we veel marinemensen onder onze klanten. Die kwamen overal vandaan. Zij vroegen naar bepaalde producten, zoals sambal en ketjap. Dat was eerst in heel Heerhugowaard niet te krijgen, totdat wij het in al onze vestigingen gingen verkopen”, lacht mevrouw. “Ik heb tot mijn 65ste voor de klas gestaan, voor groep 3 van de Tweemaster”, vertelt ze verder. “Ik was tot mijn trouwen juf en ben terug in het vak gerold toen de school van mijn destijds zevenjarige dochter in paniek belde of ik even kon invallen. Dat beviel zo goed dat ik nooit meer en weggegaan”, lacht ze. “Ik vond het heerlijk werk en het hield me jong.” Dat blijkt want met hun 86- en 81-jarige leeftijd zijn ze nog enorm actief. “Ik ga binnenkort de Vierdaagse lopen met mijn kleindochter!”, vult meneer aan die daarnaast nog een paar uur per week aan het werk is. Hij brengt eitjes rond bij een vaste clientèle. Is dat dan wat ze zo fit houdt? “Goed eten, regelmatig bewegen en veel slapen”, is het advies van meneer Klercq. “En bezig blijven”, vult zijn vrouw aan. “Openstaan voor je medemens, en interesse houden in elkaar en de wereld om je heen. Ik denk dat dat ons geheim is.”
AZ-fans
Ook het echtpaar Meijer-Hartog heeft een eigen zaak gehad, maar dan in Beverwijk. “We hadden een goedlopende dierenspeciaalzaak en waren elke dag samen in de winkel aanwezig. Dat ging altijd goed hoor, zo lang we er maar voor waakten om niet altijd over de zaak te praten.” Ze hebben dat twintig jaar gedaan, en in 2005 heeft de jongste zoon de winkel overgenomen. De winkel bestaat nog steeds. Tussen de bedrijven door was mevrouw ook nog druk met het huishouden en hun drie jongens en mocht meneer graag zelf voetballen of voetbal kijken. Nog steeds is hij een groot voetbalfan, dus voor vanmiddag heeft mevrouw een verrassing geregeld en gaan ze met het gezin naar het AZ-stadion voor een rondleiding en een lunch. “Ik hoop dat hij het onthoudt”, zegt ze bedrukt omdat meneer lijdt aan dementie. “Hij woont sinds kort niet meer thuis, dat was heel moeilijk. Toch proberen we nog veel leuke dingen te doen samen en kijken we terug op zestig prachtige huwelijksjaren.”
Tijd en aandacht
Jan Heithuis en zijn Engelse bruid Doreen Cooke leerden elkaar zestig jaar geleden kennen toen meneer machinist was op een boot en daarmee alle grote havens aan deed, waaronder die van Londen. Ondanks dat hij op zee voer, waren ze lange periodes ook juist veel bij elkaar. “Ze mocht dan mee op het schip waardoor we soms maandenlang samen waren. Dan leer je elkaar wel goed kennen”, lacht hij. Maar toen hun dochter werd geboren, en ze thuisbleef, kwam het grootste deel van de opvoeding wel op haar neer. “Als ik dan thuis was, dan was ik ook echt thuis en was alle tijd en aandacht voor mijn gezin.” Ze begonnen in Amsterdam in een woning op 4 hoog en wonen nu al heel wat jaartjes tot volle tevredenheid in Heerhugowaard. Gelijkvloers want mevrouw zit in een rolstoel. “Ik help haar waar ik kan, we doen vrijwel alles nog steeds zonder hulp. Ze is geen lastige patiënt hoor, dus dat is geen opgave voor mij. Ze is juist erg lief.”
Gemeentebestuur van Langedijk
Uit Oudkarspel komen Siemen Groot en Kathy Vermaat. Ze wonen in de Kasteelstraat met prachtig uitzicht over het park. In 1988 streek het stel hier neer, na ook in Dirkshorn en Tuitjenhorn te hebben gewoond. “Als het aan ons ligt blijven we hier wonen tot het kan”, zegt mevrouw, die in het dorp actief was als vrijwilligster bij voormalig zorgcentrum Zonoord, en is ze lid van de Plattelandsvrouwen. Ze zijn gezegend met drie kinderen, vijf kleinkinderen en drie bonuskleinkinderen, en twee achterkleinkinderen. “De derde verwachten we in augustus”, vertelt mevrouw trots. Meneer Groot was jarenlang actief in de lokale politiek als lid van het gemeentebestuur van Langedijk. Daar zou u hem van kunnen kennen. Ze hebben hun huwelijksfeest groots gevierd in de Heerlijkheid en genieten ook vandaag van alle aandacht, ook al zijn het wel erg veel ‘grijze koppies’, zegt mevrouw met een knipoog. Het geheim van een lang en gelukkig huwelijk is volgens dit paar: elkaar dingen gunnen en ja: veel geven en nemen.”
Naast deze negen echtparen waren er deze dag nog 17 koppels aanwezig die het jubileum met elkaar vierden. Met een bos bloemen en een prachtige foto als herinnering gingen alle bruidsparen voldaan naar huis. Waarbij een van de gasten riep: “Tot over vijf jaar!”